Netgedichten

netgedicht (nr. 13.761):

Winter o6.2

Midwinterbloei
Impromptu dissonante
Schadevrij afwachten
Schandeloos loslaten

Yesterday's blues
Over the rainbow
Unforgettable

Loze aspiraties, vloeiend
In vertigo bloedt de
Kiem die ooit als
Eenzame springbalsemien openbarstte

Condens wordt rijp
Rusteloos ligt de mist op 't weiland
Argeloos trekt de zon erover
Bizar, zo'n oplosbare natuur
Staand, roerloos, temidden van
Tijdloze monumenten, een
Ik-persoon, omringd door meta-versies
Consensus toetsend, concluderend:
Kraanvogels dansen, koeien verblijven
Streken herkennend blijf ik ziedend schrijven