De Engelse Sonnetten, 5. De tweede ontwaking
De stilte dreunt.
Ik hoest.
Een kille zon druipt langs
het doek van de namiddag.
Ik wrijf de zoute korsten
uit mijn ogen
en herinner me
een vage droom, een val.
Het bed waarop ik lig
is hard, ik richt me op
en staar de leegte in.
Ik kleed me aan,
ik huiver,
buiten wacht de duisternis.
Zie ook: http://www.saxbomb.com
Schrijver: Gerard Cornielje, 11 januari 2007
Geplaatst in de categorie: reizen