Tegenlicht
Hoe het licht druppelde
tussen onze bedekte handen
heimelijk weggestopt om de zenuwen
te bewaren waar ze hoorden.
De dag was grauw en tekende
het donkere gevoel van afscheid
verpakt in grote glanzende tranen
onze gedachten alsmaar dwalend over
het wegsterven van voetstappen
en haast vergeten stemmen.
Toch blijft de herinnering levend
aan een onbesproken middag
over winterharten en dode adem
en licht, verborgen licht
dat hunkerde naar vrijheid.
Geplaatst in de categorie: afscheid