Mist
Mist kent alle verhalen en
omzwervingen van ieders ziel
vannacht keek ik in haar
als onder het water
met beide ogen open,
kinderlijk verwonderd
door onbekende vormen
geuren en één roep, gezang
kon net zo goed een vogel
maar ook een lied van sirene zijn
er was een zachte,
verleidelijke dwang
om die te volgen
tot het uiterste, zelfs:
bloed drinkend van de mens
en van de onmens,
naar Styx te lopen
en weer naar de bovenwereld
water des doods brengen
en deze lever
aan de gier vrijwillig geven
niet voor de straf of het plicht
gewoon van mezelf
kon ik maar het vuur stelen!
kon ik maar het licht delen!
maar mijn mythe is
dat ik een gewone vrouw ben
een moeder van twee
die soms een gedicht schrijft
voor wie ik liefheb en
voor wie ik haat
verbaasd, dat ondanks de stem
die mij zachtjes riep
ik vastgebonden blijf
aan de tijd waarin ik leef
op de mast
van mijn eigen spookschip.
Geplaatst in de categorie: psychologie