De mussen
Lopend langs de speeltuin waar ik met jou vaak zat
jij die daar altijd cola, snoep en vieze handen kreeg
En waar ik droomde dat ons leven altijd zo bleef
omdat ik met jou zoveel plezier in het park had
Waar jij zo klein, verbaasd keek naar de mussen
Die brutaal landde op onze broodjes of onze koek
En jij met je handen klappend naar ze sloeg
jij bent groot en de mussen zijn uitgestorven ondertussen
lopend langs de speeltuin waar alles hetzelfde is
Alleen andere ouders en andere kinderen
besef ik dat ik die tijd met jou zo mis
Want niets ter wereld kon verhinderen
Dat jij groeide en mijn leven nu, veel leger is
Maar zo gaat het helaas met kleine kinderen
Zie ook: http://www.ronaldofferman.nl
Schrijver: Ronald Offerman, 17 februari 2007
Geplaatst in de categorie: kinderen