(On)bezocht
In al haar kamers
zijn ze te vinden.
Vooral op zolder, daar draalt ze
het liefst. ook in de kelder, maar daar komt ze niet te vaak.
Zorgvuldig stoft ze
haar lievelingen af, voedt ze, luistert
naar hun lieve stemmetjes,
maar stopt haar oren dicht voor gemurmel of geschreeuw.
De liefste neemt ze mee
in haar warme bed. Maar soms lukt het niet
de krengen
uit haar buurt te houden.
Dan doet ze geen oog dicht.
Soms, steeds minder vaak, gluurt ze
door het hartje
in het luik, naar buiten.
Maar daar is
Niets.
Helemaal niets.
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid