Bespiegeling
In stille koude
nachten
reiken mijn
verwarmende
stuurloze gedachten
naar je lief gezicht.
En wieg in
gulzend volle armen
elk zacht toenemend
licht.
Verdrink
in woorden die
ten grondslag lagen
aan wat op handen
wil gedragen.
Ga met je door zee.
Omdat gevederd licht
-mijn maan-
niet gewogen mag
kan ik vers en wee
naar onbeschaduwd
land naar jou
bespiegeling verlangen.
Zie ook: http://www.variada.nl
Schrijver: Ada Besselink, 23 februari 2007
Geplaatst in de categorie: liefde