Netgedichten

netgedicht (nr. 14.817):

Dood in Cordoba

Wanneer de avond valt in Córdoba,
steeds wanneer de avond valt in Córdoba,
verzwakt het licht en een donkere stroom
vloekt binnensmonds onder de brug.

De rotsen krijgen vleugels van mos
en veranderen in een koppel patrijzen
- licht en donker -
het water fladdert onder de brug.

De dag is een kwijnend kind
dat altijd onverwachts als een
gewonde engel op de oever ligt,
er hurkt een schaduw onder de brug.

Wanneer de avond valt in Córdoba,
steeds wanneer de avond valt in Córdoba,
sterft het licht en stroomt het donker
binnensmonds vloekend onder de brug.