door het hoge gras
vanmorgen, heel vroeg,
viel de lente duizelingwekkend
in mijn tuin
de zon was al warm en
plantte lichtzaadjes in het gras
die speels tot aan mijn navel
kropen
ook op de bomen, het raam,
het verste geluid en op jouw schouders,
je hals, je buik
ik glimlachte toen je vroeg
of ik zo wilde blijven
liggen
gewichtsloos
uit jouw adem
de wind bewoog mijn antwoord
als een vlinder uit
een volle nacht
ik heb je lief, lief, lief,
zo lief
mijn lentelief
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 5 april 2007
Geplaatst in de categorie: liefde