inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 15.314):

In duizend vluchten

meeuwen stijgen op
in duizend vluchten
van tongen

wind roffelt
rusteloos op natte veren

het water slaat handen
tegen de vele zonden
van de dag

en wanneer het avondrood
zwart wordt in het uur
van dalende engelen
fluister ik

kom, kom naar hier
hijg de golven
heen en weer

herhaal de woorden
in het licht

maak mij tot bruid
in al wat leeft

kom, kom tot mij
morgen zal ik zwijgen
als de zee mij vindt

onsterflijk in haar vloed


Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 13 april 2007


Geplaatst in de categorie: psychologie

3.0 met 13 stemmen aantal keer bekeken 540

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
chatfant
Datum:
18 april 2007
Ik krijg hier het beeld van de zee slaand op de pier voor ogen. Ik weet niet precies waarom, maar ik vind dit werkelijk een prachtgedicht en heb bij dit gedicht dus op 10 geklikt.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)