Alleen.
Het is zo droef
al wat men weent,
dat het zo diep zit,
en zo alleen,
en dat er in die hele schijn
onnoemelijk veel schemers zijn.
En zij die staan
en gadeslaan
het diepe innerlijk van ogen,
die kijken naar hun eigen pijn,
tot in hun ziel bewogen.
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/pierrevanlaeken
Schrijver: Pierre Van Laeken, 11 mei 2007
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid