Welterusten mam
De stilte van de nacht
Trekt een spoor over mijn rug
Naar onder en weer terug
Een traan teweeggebracht
Als wees niet thuis te rade
Te vroeg van mij ontnomen
Aan het stigma nooit ontkomen
Van een joch vol geestesschade
Ik wou dat je kon zien
Mijn trots verdiend behaald
Op het pad weer neergedaald
Een man nu van aanzien
Welterusten mam, slaap zacht
Wat je wenste is gekomen
Ik voldoe nu aan je dromen
Ben meer dan je had verwacht
Zie ook: http://www.dijkdichters.nl
Schrijver: Aart-Jan Moerkerke, 10 juni 2007
Geplaatst in de categorie: ouders