Oud buiten
Daar zit hij weer buiten
op zijn schaduwplekje
de wind waait wit
door schaarse haren
zijn ogen staren
in de verte, leeg
de oorlog, zijn kinderen
zijn allemaal overleefd
de wereld is allang
te ver weg voor hem
hij is bij al zijn doden
al bijna in het niets
straks
gaat hij weer naar binnen
naar zijn vertrouwde stoel
het enige verschil met buiten
is de schaduw en de wind
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid