inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 16.313):

Oud buiten

Daar zit hij weer buiten
op zijn schaduwplekje
de wind waait wit
door schaarse haren
zijn ogen staren
in de verte, leeg

de oorlog, zijn kinderen
zijn allemaal overleefd
de wereld is allang
te ver weg voor hem
hij is bij al zijn doden
al bijna in het niets

straks
gaat hij weer naar binnen
naar zijn vertrouwde stoel
het enige verschil met buiten
is de schaduw en de wind

Schrijver: Gerardo, 25 juni 2007


Geplaatst in de categorie: eenzaamheid

2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 464

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)