Netgedichten

netgedicht (nr. 16.360):

muren van weleer

ja, het is vaak lopen op sprokkelhout
eer ik het klinket nader, nabij de hoek
diep achter in de verwilderde tuin
het hangt al jaren scheef
aangedaan door de tand des tijds

juist daar ervaar ik de pracht
van het komen en gaan
van gaan en komen
ik ben daar zacht
soms in dromen

ook als ik met het heden ben begaan
zoals nu
hier sta ik dan, of liever leun
tegen muren van weleer
om de toekomst te verslaan

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm

Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 30 juni 2007