hij
hij ziet niet in het donker
zijn ogen terneergeslagen
vragend in de verte
in wanen van de nacht
hij wilde haar beminnen
met een aarzelende tast
van besmuikte handen
en bleke vingers
nu dwaalt hij en doolt
in vergetelheid
zijn lot zieltoogt
in miezerige kanalen
wie zal zijn rit verder zetten
en hem de blauwzoete dromen
terug schenken die ’s nachts
zijn reiskoffer ontvielen
Zie ook: http://gedichtenklaes.blogeiland.nl/
Schrijver: Klaes, 3 juli 2007
Geplaatst in de categorie: liefde