op de droomlijn
vroeg je mij
om te spreken en
ik lees wat je nu
niet zeggen kan
het is stil genoeg;
het weten dat ik
weer moet gaan en
dat de dag verdwijnt
in verwarde zinnen
niet breken ook al is
de nacht ondrinkbaar
de schemer, gegoten
in een enkel woord
sta stil
wanneer ik voor jou
uit de wereld loop
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 5 augustus 2007
hotmail.comGeplaatst in de categorie: psychologie
op de droomlijn 4.0 met 18 stemmen 
347
347
Geef je reactie op deze inzending:
*ik lees een 'wanhopig' zoeken naar balans, in jouw droomlijn.
mooi gedicht!