in ons hart
zo had ik het bijlange nog niet
gezegd, jij mijn bij
ik jouw bloem
en dat het steken mag
recht waar het al zolang jeukt
jou tot het einde te verplegen
in het malse lentegras
de vlinders niet meer volgen
op hun dartelwolken vluchten
maar zoet en zacht gevooisd
de lippen op elkander drukken
vergeten adem halen toch
en dan opveren in ons leven
ook de dunne kantjes vet
in één tijd genomen, ze dromen
die zeggen van niet kunnen
alsof ontkennen doden
dan toch niet hier
in onze warme armen
Zie ook: http://vlinderman.blogspot.com
Schrijver: Frans Vlinderman, 23 augustus 2007
Geplaatst in de categorie: valentijn