totempaalpoëzie

je glimlacht naar me
en het landschap
opent zich

ergens
tussen traagheid en bronnen
van geluk

het begint met een gedicht
met venstervogels

ik laat ze binnen

ook de bomen
die ik nergens vond
voordien

ik word zomer
lichter en geloof

eeuwig als de zon

je glimlacht naar me
en ik woon nu
voortaan
in jouw stilte






* Locatie foto : Eerste Drentse Open-Dicht Festival
Schoonoord 19 augustus 2007

Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/

Schrijver: kerima ellouise, 30 augustus 2007

miemakehotmail.com

totempaalpoëzie

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 30 stemmen 609