inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 17.160):

lucht en leegte

prediker 1

winden waaien en keren terug
rivieren vloeien naar de zee
regens vullen ze opnieuw

generaties ontstaan en verdwijnen
men kan ze zich niet herinneren
een eeuwig sterven en groeien

daarboven staat de zon
hij gaat onder om terug te keren
alles lijkt zonder doel en einde

wij ervaren deze kringloop
en zijn wijzer dan ooit
kennis maakt ons droever

echte wijzen richten de blik omhoog
ervaren deemoedig dat ze uniek zijn
enig in een eeuwig goddelijk proces

zij zien de liefde in deze cirkelgang
horen de lach van het spelende kind
het gejubel van vogels in de ochtend

parels in een kostbaar snoer
zonder hen brak de ketting
was er niets nieuws onder de zon

was alles lucht en leegte

Schrijver: henk posthouwer, 4 september 2007


Geplaatst in de categorie: religie

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 360

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)