irisdame
nog steeds verborgen
achter de thans woekerende iris
aanschouwt zij de rimpelstroken
rond haar geloken ogen
in het spiegelglas van haar serviceflat
de handschoen over haar knoken
tegen 't jichtig reumavuur
herinnert haar het verloren uur
dat zij nog het mes hanteerde
voor het avondeten
vlak voor hij thuis zou komen
de straten stromen stilaan vol
onbekenden allen onderweg
zich niet bewust van 't mensendrama
achter die stijlloos blinkende gevel
waar het leven stilaan minder
hunkert na de laatste dag
Zie ook: http://vlinderman.blogspot.com
Schrijver: Frans Vlinderman, 20 september 2007
Geplaatst in de categorie: maatschappij