Netgedichten

netgedicht (nr. 17.597):

Eigen weg

verwrongen door regels, wetten en boze ogen
loop ik telkens het begaanbare pad
dat ik alleen het gangbare wil is gelogen
soms ben ik de vanzelfsprekendheid zat

vanaf vandaag mijd ik de mode
verlies ik mijn bewustzijn
laat alles over aan de goden
kijk mij alternatief zijn

vanaf vandaag maak ik mijn eigen weg
en morgen is een nieuwe droom (wellicht)
als ik mijn grenzen keer op keer verleg
brengt mij dat dichter bij een nieuw gedicht