baaldag
hij gedraagt zich als
een roestige spijker
die eerst het hout verteert
waarin hij ooit geslagen werd
dan zelf in tweeën splijt, hij is
weggegooid vakmanschap dankzij
wat zure regen van elders
de glimlach is verdwenen
naar het land van ooit
hier regeert alweer nooit
regent het buiten buien
alsof er geen zon
alleen maar wolken
de laatste uren brengt hij
zoek, hij wil niet vinden,
en begrip voor een ander
dat is voor watjes
niet voor hem
ietwat gekneusd
Zie ook: http://vlinderman.blogspot.com
Schrijver: Frans Vlinderman, 28 oktober 2007
Geplaatst in de categorie: emoties