mocht hij
niemand wist het
de hand die zo sloeg
zomaar aan zichzelf
de verbazing uit de meute
bezig met conditionering
en wat dan nog
geschreeuwd heeft hij het
in wel duizend gedichten
waarin hij gewoon hij
zelfs zij
personage speelde, uitspeelde
in de taal die hij voluit
dan toch beheersen kon
en wat dan nog
hij wist het
sommigen
hij wist het niet
sommigen
stommige, hij
en hij alleen
en wat dan nog
meer en meer
hij heeft het begrepen
ergens waar hij alleen
met haar en hij
voor haar wilde
maar niet kon
waar is er nog
een wereld vol poëzie
en niemand om te delen
wat in hem wroette dan
zijn vergeten Verdano
een geweten Daar Dan
en durf niet huilen
om wat dan nog
nu is er troost voor iedereen
die graag vlinders zag in
een tuin die al verwilderd
niet te onderhouden was
en een echo digitaal
waarschuwing alom
en dan nog waarom
schrijft hij
zeg niet
dat ik
het niet
heb gezegd
daarom
Zie ook: http://vlinderman.blogspot.com
Schrijver: Frans Vlinderman, 23 november 2007
Geplaatst in de categorie: overlijden