inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 18.581):

slechts schijn

Is de arena dicht
dan speel ik jouw sonaten
weet mij even toegelaten
tot een ander gezicht
waar de wegen zich splitsen
zie ik jou weer gaan.

Tot in een heldere morgen
scheiden wij in schijn
een pleister op de wonden
gehecht voor al de pijn
zijn we geborgen
in ritmische golven
van een onmetelijke oceaan
krijgt dat gevoel
steeds een andere naam.

Schrijver: pama, 29 december 2007


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 279

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)