slechts schijn
Is de arena dicht
dan speel ik jouw sonaten
weet mij even toegelaten
tot een ander gezicht
waar de wegen zich splitsen
zie ik jou weer gaan.
Tot in een heldere morgen
scheiden wij in schijn
een pleister op de wonden
gehecht voor al de pijn
zijn we geborgen
in ritmische golven
van een onmetelijke oceaan
krijgt dat gevoel
steeds een andere naam.
Geplaatst in de categorie: filosofie