gekooide vogel
gekooide wilde vogel lijk je
sprak mijn moeder
jou bevrijden
is mijn hartewens
maar ik weet niet hoe
angstig als ik ben
dat je nog niet kunt vliegen
nu je jezelf gekooid hebt
roep ik je toe
vlieg dan…….
ik kan niet vliegen mamma
vanachter dichte tralies
smeek ik meeuw om raad
zij huilt regen
en neemt een duikvlucht
naar de diepte
van haar ziel
om ver buiten
grenzen van tijd
waar leegte ruimte wordt
vrij te zijn
ik weet precies
wat zij bedoelt als ze zo huilt
die langgerekte toon
die op het einde
naar de afgrond daalt....
Geplaatst in de categorie: emoties