Netgedichten

netgedicht (nr. 18.730):

"Er zijn nog geen woorden voor "

Gepijnigd door stilte
en ongeduld, op jacht
naar klare zinnen,
de gedachten en het glas
rijkelijk gevuld, voelt hij
de leegte van binnen, elke
streek bevat een woord
zwijgend bouwt hij voort,
sleurt uit de droes
van de hem gegeven tijd
z'n dagelijks brood
in een plichtmatige roes
gaan beelden teloor
in het licht van ziel en
dag die op hem wacht.

Buigt meewarig over
teksten die hij bracht,
de strekking niet begrepen
verblindt, verplicht
in onvermogen en door het
eerste ochtendlicht
wordt de dagelijkse
aanloop afgewogen
naar een nieuwe nacht
en sluit z'n gedicht
waarvoor hij nog geen woorden
en streken heeft bedacht.