van de duivel bevallen
mijn liefdevolle hand wil geven
en zo volkomenheid schenken
ik word door onbaatzuchtige
passie gedreven
wil jou met een pauwenstaart zwaaiend
in mijn richting wenken
waar ik het pad alvast
met rozenblaadjes heb gestreeld
opdat je vrijelijk voort kan schrijden
en gratie wordt toebedeeld
om omzichtig tot rijkdom te leiden
toch geraakt
nog eer je die weg bewandelt
een steen op mijn hart
en valt de duisternis
over mijn ziel
het lot heeft zich
teruggekanteld
de dag raakt plots verblind
toen ik, ongewild,
van de duivel beviel
Zie ook: http://www.fixpoetry.com
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 6 februari 2008
Geplaatst in de categorie: emoties