inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 19.709):

Hoe alles met alles verbonden is

Een avond als deze: een gewone donderdagavond,
maar niets is gewoon, er is
altijd weer het wentelen en keren van
zoveel atomen,protonen, neutronen, ga maar verder
tot je niets meer weet; geen uitleg kan volstaan.

Er is de hoop en de liefde, het lijden en
verlangen naar zin en uitzicht, duidelijkheid;
er zijn de kinderogen, de jonge vogels
die nesten bouwen, de pimpelmeesjes die steeds weer

de aandacht trekken en je helpen om veel
te raliveren. Ik weet het nu, nu het weer avond is
en de drukte stilvalt rond de avondlichten.

Een auto maakt nog wel lawaai en je hoort
in de verte stemmen die bij de avond horen:

gedempt en zonder al te veel intonatie.

Schrijver: Adeleyd, 13 maart 2008


Geplaatst in de categorie: filosofie

3.0 met 11 stemmen aantal keer bekeken 415

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Adeleyd
Datum:
14 maart 2008
Email:
rosa.olaertsskynet.be
Jammer genoeg weer een fout niet gezien:
de vijfde laatste regel moet natuurlijk zijn: "relativeren" ipv wat er nu staat.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)