jij en de zee
het is nog licht
aan het einde van de dag
en het heen en weer waaien
van je schateren drijft verder weg
in kleine bootjes
uitgestald
op het vernis van zomeraccenten
de lijn van oost naar west
kom je morgen terug, roep ik
om zo de zee te vergroten
en mijn armen in
omhelzing
tot waar zal je gaan, fluister ik
met nevelbloemen
in mijn stem
ik zag je ondergaan
in rode viltjes
foto: Robin©
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 25 april 2008
hotmail.comGeplaatst in de categorie: psychologie
jij en de zee 4.0 met 20 stemmen 
656
656
Geef je reactie op deze inzending:
genoten van je gedicht
mooie weergave