Stroman

Op een landweg uit de wind
waar men zelden vlinders vindt
stond een stroman die verblind
door zon en gruis en stuivend grind
verhaalde van zijn bloemenkind

Verloren en nooit opgespoord
daar zijn voeten vastgeboord
verstilden in het zwarte boord
terwijl zijn schaduw zonder woord
zich voorttrok langs zijn stoffen koord

Stijf gestokt in diepe zanden
uitgedroogd en niets om handen
stond hij daar te waterlanden
in zijn jasje zonder panden
terwijl de zon zijn hoed ontbrandde

stroman zon schaduw

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 12 stemmen 1.338