Uitgesproken
ze raadt de dagen nog in vlagen
ziet geen licht of donker meer
levend heeft ze zich begraven
en daar leg ik me bij neer
heel lang heeft ze zich verzet
ging niet voor, maar achteruit
het te strak knellende korset
werd steeds meer eigen huid
nu haar ogen uitgekeken zijn
kan ze het leven laten rusten
vertrouwend op een duisternis
die níet zo aardedonker is
Geplaatst in de categorie: afscheid