Netgedichten

netgedicht (nr. 20.988):

Suites voor Annemieke XXXIX

dag en nachtmerrie
en de vermenigvuldiging
eindeloos klonen

het is niet mijn lichaam
maar dat van een ander
zonder tuit of fluit

een bel etage
waar is de verborgen trap
naar het souterrain

overmorgen is het
collectieve geweten
weer groter geworden

een zwarte noordzee
we staan vast in een file
voor een diep gat -