het is goed zo
Kijkend naar jouw stille handen
grijp ik naar het ogenblik.
In het besef dat hier de wanden
meer weten van je pijn dan ik.
Handen die verkrampt als vuisten
vochten tegen felle pijn.
Maar nu in een deemoedig luistren
voor eeuwig nu gevouwen zijn.
Geplaatst in de categorie: overlijden