Netgedichten

netgedicht (nr. 21.197):

Imaginair

Soms is een dag niet een dag
en ook geen uren, zelfs verre van.
Het kan ook een gedicht zijn, dat
coupletten lang
opsomt en in herhaling bungeejumpt.

Nu is er geen gedicht, alleen een gang
die eindeloos lijkt te vertakken.
Zodoende zijn er geen woorden, geen ogen,
en is er de tijd
die het imaginaire plaats en podium uitgumt.

Ook de tijd verlaat me.