queeste volbracht
halsstarrig de blik
op de horizon gericht
reist de geheimenbewaarder
langs bergen en door dalen
zijn queeste duurt reeds jaren
zijn mond en schoenen gapen
zijn kleding vervalt tot draden
door het lang en eenzaam gaan
niet eenmaal ziet hij om
zijn blik blijft naar de horizon
zijn schatten en zijn leven
kunnen geen terugblik velen
drie maal rond de aarde
wat eens kleren waren
met de schoenen haveloos
verpulverden alras tot stof
gekleed in vel en haar
de geheimen vergeten
gelijk de kleding, is gebleken
ongemerkt tot stof vergaan
Geplaatst in de categorie: psychologie