oversteek
nog net geen avond, zwerf ik
over het golfgewassen strand
als vuurtorenlichten
bestrijken mijn ogen
het grijsgroen golfgeruis
zuigend danst zeewier
tussen waterlijn en branding
zilveren zeevogels krijsen
een slaande regen los
de zee uit mijn gezicht
maar wat nog zou ik turen
naar haar, die vanochtend
de vrijheid verkoos
over zingende waterstromen
mij van eeuwige eb
een gegijzelde maakte
uit "De Zee en Ommelanden" (tweede reeks)
Geplaatst in de categorie: liefde