wens
de man aan de zelfkant
voorbij alle sprookjes
wil voor zijn arme donder
nog wel in een vallende ster
uit de ruimte geloven,
zonder poespas
de hemel als strohalm, redding misschien
in de ster die eraf waait, suizend
het firmament achter zich laat
gloedvol repeteert hij zijn wens
en staart in een leegte
voortdurend
Geplaatst in de categorie: overig