Netgedichten

netgedicht (nr. 21.407):

Vuurtje

Ik fietste door het park
en zag jou -lang en blond
daar zitten op een bankje
die middag met je hond

Ik stopte en bekeek je
en vond je echt een schat
dus vroeg ik onbeholpen
of jij een vuurtje had

Je gaf me blij een vuurtje
met slingerende hand
waardoor toen al mijn haren
in een keer zijn verbrand

Ik wilde boos vertrekken
maar zag nog in mijn wrok
daar liggen op het bankje
jouw roodgeringde stok

Die heb ik toen genomen
en gooide met een vloek
jouw stok zo in de vijver
en riep hard -Bello, Zoek !-