Netgedichten

netgedicht (nr. 21.570):

Zomerzee.

Het water van de zomerzee
loopt in langzame druppeltjes uit je haar
en heeft het schelpenzand van je benen gespoeld.

Je lieve gezicht vangt de volle zon
en zichtbaar genietend
geeft je gulle lach je tanden bloot.

Onbeschaamd geniet ik van je en met je mee
je dwingt me naar je te kijken
zonder te weten hoe en waarom.

Maar ik voel, weet het zeker:
De zon en de zee vertellen een verhaal,
een boodschap aan ons twee.

We vertrekken, straks is het vloed