Gouden regen
Ach -de tijd- zij liep als water
door de jaren heen gedreven
als een stuifbal door de hemel
van het dronkentierend glas
waar zij viel als gouden regen
voor de tranen die verzwegen
maar zij niets kon als een ander
zilverzoekend naar haar was
Nee- het waren niet de jaren
die de zoute wonden heelden
niet de lange, bange uren
van de tijd die treurend ging
stomgeslagen langs de muren
om een eeuwigheid te duren
nee- het was een zachte hand
die toen met zoen mijn tranen ving
Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com
Schrijver: jan haak, 8 augustus 2008
Geplaatst in de categorie: verdriet