Afscheid van oude Oma (11.08.2008)
Lief en leed met haar familie gedeeld;
gelouterd door de strijd van alledag
eens zelf kind boordevol mooie dromen
ligt nu stiller dan een stenen beeld.
Beheerste treurnis bij sterven op hoge
gezegende leeftijd; de verwerking is
gespreid, de dood is doodgewoon doch
onmenselijk als de stervende lijdt.
Ontspanning dat stervenslijden voorbij
is, wordt uitvaart weerzien van familie
en vrienden; de dood leeft sterk en ze
komen van heinde en ver afscheid nemen.
Keren we huiswaarts verwaaien in de wind
sporen van de dood die aan ons kleven;
ik zal me haar altijd blijven herinneren
zoals ze was tijdens haar lange leven.
Inzender: Janneke Koster-Baas, 13 augustus 2008
Geplaatst in de categorie: afscheid
Als er zó over je wordt gesproken en je zó wordt herinnerd, dan ben je niet dood. Dan houdt je leven zijn volle waarde!