alaam
zij die al mijn leed verwoordde
ligt voor mij op de tafel
inktloos, leeggeschreven
hoe vaak kneep ik vertwijfeld
haar vertrouwde vorm
tot reddingsboei
door stormige tijden
stuurloos het noorden onzichtbaar
in dreigende nacht
gaf zij weer regel
richting aan mijn hand
verwarde gedachten gestold in woorden
afbakening brengt tot rust
paniek op papier
is overzichtelijk
Geplaatst in de categorie: bedankt