inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 22.309):

Drakenstekers

Als een kind reisden we rond
langs wilde bossen om te dwalen
in de duimelotverhalen
die verkleefden aan het hout

Waar het stout ons niets kon schelen
voor de takken die wij braken
en de draken die wij staken
met Sint Joris en de schout

Nee - nog even zou de zon
het zoete smelten ons besparen
ook al jokten we de jaren
voor ons uit - we werden oud

Rode blossen - zij verdwenen
toen de laatste takken braken
en wij wisten in ontwaken
kleine laarsjes zijn van goud


Zie ook: http://www.stromangedichten.blogspot.com

Schrijver: jan haak, 19 september 2008


Geplaatst in de categorie: kinderen

4.0 met 14 stemmen aantal keer bekeken 1.018

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Nino Michielse
Datum:
21 september 2008
Email:
nino.michielsegmail.com
Gevoel wen herinneringen van jeugd komen spontaan boven. Mooi.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)