Vaarwel zomeroogst
als het verkleuren
van de blaren
nog voor de val
een aanvang neemt
en het najaarsgrijs
de rust inluidt
om aan dood
en opstanding
te wennen
geraakt de mens
vaak snel ontheemd
van zomeroogst
en zal wellicht verval
schielijk herkennen
morgen bestaat
alleen nog in hoop,
woord en dromen
wordt hij enkel zo door
de verstilling geloodst?
Zie ook: http://fixpoetry.com
Schrijver: julius dreyfsandt
Inzender: julius dreyfsandt zu schlamm, 25 september 2008
Geplaatst in de categorie: natuur
dwarrelen als een melancholische `fado`neer...
Herfstdepressie, bij mens en natuur, zullen hoogtij vieren...
Maar...
niet bij de Roodkniespin ...
juist in de herfst...
heeft ie paringszin...
ruikt z´n vriendin vanaf 1 1/2 km...
't paringsritueel
verloopt heter en heter ...
nà z'n kunstje ...
rennen voor z'n leven...
tja, spinnenliefde...
duurt helaas maar even...
natuur, zó hard dat snap je...
niet eindigen in haar maag ....
als protïenehapje!
grinz** Graag gelezen dus!
Groet,