Netgedichten

netgedicht (nr. 22.559):

De overkant

Moet daar ergens liggen
een niet te schatten afstand
verdwenen achter de mist

Turend in het grijs
lijkt alles ver weg
maar toch dichtbij

Gedempt klinken geluiden
een stem roept vervormd
onbekend toch bekend

Ik stap in de dichte nevel
onduidelijk nog hoe lang
deze vaagheid duren zal

Maar elke kleine stap
weer een stukje verder
richting de helderheid