Clown

Niet licht zal ik vergeten
zoals hij onverdroten stond
diep buigend in het circuszand
en wuivend mij liet weten
iets uit zijn wonderland.

De grijns rondom zijn mond
die ieder in het leven wacht
wie om de wereld niet meer lacht,
als troost gestrooid in 't rond.

Scheef z'n hoedje en het gele haar,
de wanhoop om wat is mislukt
en toch te doen alsof het lukt,
verraadt in hem de kunstenaar.

Zijn duikelingen op en neer,
het ongeschonden verder gaan
na 't vallen, opstaan en dan weer
het drogen van z'n laatste traan.

Groot groeide mijn bewondering
voor hem die nooit verloren was,
zo'n Pipo klein, zo'n mensending
met ondanks alles een grimas.

Alsof hij in mijn leven is
een vriend, 'n mens zoals bedoeld,
elk afscheid een belevenis
met de muziek te diep gevoeld.

Vertrokken weer uit zijn woestijn
met mijn applaus als zijn oase,
blijf ik me mijmerend verbazen
wat hem beweegt een clown te zijn.

clown circus emoties

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.1 met 14 stemmen 484