Echelle*
Op dat moment stopte ik
Leunde tegen de balustrade
Haast dodelijk vermoeid
Terwijl muziek mijn
Ademhaling stroomde
Boven de blauw-zwarte fjord
Hingen de wolken rood als bloed en
Tongen van vuur
't Vermoeden dat ik
Slechts en enkel droomde
Mijn vrienden hadden mij
Verlaten en alleen
Trillend van verdriet
Mijn gedachte die
Heel irritant boomde
Werd ik mij bewust van DE
Onmetelijke, oneindige
SCHREEUW** van de natuur
Dansend op de mu-
ziek van een piano
* Toonladder
** Schilderij van Edvard Munch
Geplaatst in de categorie: kunst