Dwarreltaal

Als schepen in de wind
zo waait mijn blaadje voort
de woorden weggeblazen
in groene wij- land grond
de stromen stormen tergend
het laagland lachend uit,
maar op de schuinste helling
heeft grond zijn taal verbruid

De zwarte zwaluw schemert
die zware luchtig zin
maar kan de kans niet vinden
voorruit daar slaat het in.
De snode wegen- wager
verroert vandaag geen vin,
maar elke kogellager,
schiet er dwars tegenin.

Biografie van deze schrijver

Herfst

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.0 met 25 stemmen 371