Netgedichten

netgedicht (nr. 23.182):

Mooie dood

'Wat is het leven prachtig,' dacht Jan Jaap,
die dagen plukkend intensief genoot,
'maar jammer, dat het eindigt met de dood.'
Het liefste zou hij sterven in z'n slaap.

Hij droomde, dat het met 'm ging gebeuren
en dat des nachts z'n levenskrachten staakten,
zodat-ie vredig als een lijk ontwaakte.
Wat zouden zijn familieleden treuren!

Al was Jan Jaap bijzonder levenslustig,
hij bleef maar van dit schone sterven dromen:
zo 'n levenseinde leek 'm heerlijk rustig.

Geslagen is z'n allerlaatste uur
en wat een tref: z'n droom is uitgekomen!
Hij was in slaap gevallen achter 't stuur.