the seven bridges
misschien doet het antwoord sterven
en zijn de vele verloren woorden het alibi;
de rivier naar zee
die onder de zeven bruggen van waarheid
gezichten onherkenbaar maakt tot hongerige dromen
en waar het zout de horizon verschroeit
tot een kale vlakte, verdeeld over ramen, waanzin
en schuld
aan beide kanten van
gisteren;
het halfdonker van de wereld, stenen mensen
en alle verzen
waarin vleugels noch kinderen verder gaan
dan het visioen
dat ik in gedachten
behield als schuimend licht in een ondergaande
vraag (dan)
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/kerima_ellouise/
Schrijver: kerima ellouise, 23 januari 2009
hotmail.comGeplaatst in de categorie: psychologie
the seven bridges 4.0 met 17 stemmen 
393
393
Geef je reactie op deze inzending:
Mooi gedicht.
gr/Paul